اثر سیپروهپتادین بر کابوس‌های شبانه اختلال استرس پس از سانحه جنگ

سابقه و هدف: مطالعات اخیر درگیری سیستم‌های نوروترانسمیتری مختلفی را در اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نشان داده است. شواهدی به نفع درگیری سیستم سروتونرژیک وجود دارد، ترازودون و نفازودون که بلوک‌کننده رسپتور 5HT2 پست سیناپسی هستند در PTSD اثرات درمانی داشته‌اند. مهارکننده‌های سروتونین موجب برطرف شدن برخی اختلالات خواب از جمله به‌هم‌خوردگی ساختار خواب، حرکات میوکلونوس و راه رفتن در خواب می‌شوند. در برخی مطالعات مطرح شده است که بلوک‌کننده‌های گیرنده 5HT2 موجب کاهش کابوس‌های شبانه در PTSD می‌شوند؛ برخی مطالعات نیز این اثربخشی را نشان نداده‌اند، لذا در این مطالعه اثر سیپروهپتادین (بلوک‌کننده 5HT2) بر کابوس‌های شبانه بیمارانPTSD جنگ ایران و عراق بررسی شده است. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی از نوع قبل- بعد، 25 بیمار به‌مدت 8 هفته تحت درمان با سیپروهپتادین با دوز 8 میلی‌گرم روزانه قرار گرفتند. بیماران همگی مرد، متأهل و مبتلا به نوع مزمن بیماری بر اساس معیارهای DSM-IV بودند که کابوس‌های مرتبط با واقعه جنگ داشتند. نمونه گیری به روش آسان از بین مراجعین به درمانگاه انجام شد. معیارهای خروج از مطالعه عبارت بودند از: سوء مصرف یا وابستگی به مواد، اختلال سایکوتیک و هر شرایط طبی دیگری که مصرف سیپروهپتادین در آن ممنوع بود. یافته‌ها: درطی مطالعه 5 بیمار به‌دلیل عوارض جانبی نظیراحساس گیجی و خواب‌آلودگی در طی هفته اول و دوم دارو را به خواست خودشان قطع کردند. 20 بیمار در مطالعه باقی ماندند که متوسط شدت کابوس‌هایشان از 85/6 به 05/5 کاهش یافت که از نظرآماری معنی‌دار است (P<0.01). نتیجه‌گیری: سیپروهپتادین و سایر بلوک‌کننده‌های گیرنده سروتونین 2 می‌توانند در درمان کابوس‌های بیماران مبتلا بهPTSD مؤثر باشند.